ίλιγγος

Κανονικά θα ήταν μια ήσυχη μέρα στο Λούνα Πάρκ .                              Έτσι ήθελα.
Όμως άρχισε πάλι (όταν αρχίσει δε σταματά).
Οι λέξεις που μου φτύνει στροβιλίζονται με το καρουσέλ.
Της είπα να το βουλώσει (δεν είναι ότι δεν την προειδοποίησα).
Το είπα ξανά και όταν την αγκάλιασα από το σβέρκο
και την τράβηξα στην τεράστια ρόδα με τα βαγόνια.

- Δε θέλω! Φοβάμαι!
Την αγκάλιασα από το σβέρκο λίγο πιο σφιχτά (λίγο).


- Αυτοί οι τροχοί με ζαλίζουν είπε (λίγο πριν το κρακ).
xediantropa_roz.html
pagida.html